Zuid Spanje is nog echt wel verder dan Zuid Duitsland. Je
kunt de reis dan ook niet in één dag maken. Bij de SNCF boekten we de trein
naar Barcelona, wat met 11u reistijd eigenlijk nog mee viel. Pas veel later
konden we bij de Renfe de binnenlandse treinen boeken. De Renfe website is soms
half Engels en soms helemaal Spaans; tickets boeken lukt soms wel en soms niet.
Uiteindelijk weken we uit naar de website Loco2, een dochter van... SNCF...
Je kunt van Barcelona via Madrid met de AVE (de Spaanse hogesnelheidstrein) naar Zuid Spaanse steden als Sevilla, Malaga en Granada. Maar wij kozen ervoor om zover mogelijk langs de Middellandse Zeekust te gaan: tot Lorca, met een paar tussenstops. Er wordt al jaren gepraat en gewerkt om ook op dit traject een hogesnelheidstraject aan te leggen, via Almeria tot Algeciras. Maar er is vertraging.
Ontbijt in Amsterdam, lunch in Parijs, diner in Barcelona
Amsterdam Centraal |
De Thalys had al bij vertrek een internationale sfeer, een bont gezelschap met veel grote koffers. Al vóór Rotterdam tikten we de 300 km/u aan – dat doet de Intercity Direct niet…
In Parijs was het heel gemakkelijk met de RER van Gare Du
Nord naar Gare De Lyon. Daartegenover aten we lekkere broodjes bij de Exki.
Buiten Parijs gingen we al snel weer tegen de 300 km/u.
We raasden comfortabel door de glooiende akkerlanden – eindeloze leegte. Iets
voor Nîmes gingen we van het hogesnelheidsspoor af. In Montpellier hadden we 25
minuten oponthoud – vervaarlijk uitziende spoorwegpolitie controleerde een
aantal passagiers. Toen we eenmaal weer vertrokken, gingen we écht langzaam.
Waarschijnlijk hingen we achter een goederentrein. In Narbonne was de
vertraging opgelopen tot 70 minuten.
Paris Gare de Lyon |
Net buiten Perpignan stopten we weer. Het was inmiddels 8 uur en we bleven een hele tijd in het donker staan. Eten en drinken in de bar waren op, maar er werden wel flesjes water uitgedeeld. Toen ging de airconditioning uit. En even later de meeste elektriciteit, behalve wat noodverlichting. Er werd omgeroepen dat er een probleem met de seinen was en dat ze niet wisten hoe lang het zou duren. We hoorden allerlei gerommel en gestommel, en toen harde klappen op het dak, alsof er iets op de trein viel. Buiten voor de ramen was ineens een vonkenregen! Was de bovenleiding op de trein gevallen? Nu werd het wel een beetje eng.
Toen viel het laatste beetje stroom weg. En daarmee kon je ook de toiletten niet meer doorspoelen. Zo nu en dan werd er omgeroepen dat er over 20 minuten iets zou gebeuren, maar dat bleek steeds valse hoop. Het bleef onduidelijk of de trein stuk was, of de bovenleiding. Buiten zagen we zwaailichten en liepen mannen met zaklampen, op het dak was gestommel. Binnen liepen brandweermannen en ambulance-broeders heen en weer door de trein. Er hing wel een kameraadschappelijke sfeer tussen de passagiers.
Om 1 uur 's nachts, na 5 (!) uur stilstaan gingen we op een slakkengangetje
terug naar Perpignan. Daar stapten we over op een andere trein die voor ons
klaarstond. Met dezelfde rijtuig- en stoelindeling. Na nog een uur wachten
vertrokken we richting Barcelona Sants, inmiddels 7 uur achter op schema… Dat
“diner in Barcelona” hadden we definitief gemist. Bus en metro reden niet meer
om half vier 's nachts. Het was een mooie wandeling door tamelijk rustige en
tamelijk donkere straten naar het hotel.
Ontbijt in Barcelona, lunch in Xerta (Tortosa)
Barcelona Passeig de Gracia |
Koffie en tostada in een heel klein barretje op station Passeig de Gracia, een halte aan de lange spoortunnel onder Barcelona door. Onze trein stopte daar ook, dus we hoefden niet eerst helemaal naar Sants te gaan.
Tortosa |
Onze trein was een Media Distancia met de indeling van een stadstrein. De voorsteden van Barcelona, industrie, en dan langs de kust van de Middellandse Zee. Langs de badplaatsen van Salou etc. We kwamen om 12u aan op het station van Tortosa, precies op tijd. Tortosa ligt aan de Ebro, de grootste rivier van Spanje. De delta is een belangrijk rijstbouw- en fruitteeltgebied.
Ontbijt in Xerta (Tortosa), lunch in Valencia, diner in Lorca
Valencia Nord |
Ontbijt met zelfgemaakte muesli. S bracht ons naar het station van L'Aldea, aan de doorgaande lijn. Daar pikten we de Talgo (langeafstandstrein) van Barcelona naar Sevilla op. In Valencia zouden we overstappen op de trein via Murcia naar Lorca. De overstap was ruim genoeg voor een uitstekende rijstcurry in een vegetarisch restaurant in de wijk Ruffia.
De trein naar Murcia was opgeheven wegens werkzaamheden.
Maar Renfe zette bussen in. Een grote touringcar die slingerde door het
heuvelachtige achterland. Het was een allesbehalve rechte weg, voortdurend
draaien, afslagen, klaverbladen. Toch waren we ruim voor de aangekondigde tijd
in Murcia. Vanaf daar was de doorgaande trein vervangen door een lokale Media
Distancia. Maar door het vroeg aankomen van de bus konden we een trein
eerder halen, en waren we uiteindelijk iets vóór de oorspronkelijk geplande
tijd in Lorca! Kwart voor acht…
Lorca was nog best een grote stad, met verschillende winkelstraten, en een bijzonder levendige zaterdagavond. Het ene na het andere terras zat vol mensen aan een drankje en een hapje. We konden nog net een plekje vinden in een tapas bar. En die hapjes waren ook erg lekker.
Lorca was nog best een grote stad, met verschillende winkelstraten, en een bijzonder levendige zaterdagavond. Het ene na het andere terras zat vol mensen aan een drankje en een hapje. We konden nog net een plekje vinden in een tapas bar. En die hapjes waren ook erg lekker.
Tenslotte
Lorca was het einde van de (spoor) lijn. Dit was hoever
je langs de kust met de trein richting Almeria kon. De rest zouden we met de
bus doen.
De uitzonderlijk grote vertraging vlak voor Barcelona
leek alweer lang geleden, het leed alweer geleden. Het had het plezier in de
reis niet bedorven. Dankzij de tussenstops was de reis afwisselend, interessant
en een belevenis. Veel stations waren mooie klassieke gebouwen, ze waren altijd
levendig met een café-bar en/of groepjes oude mannetjes die op een bankje naar
de trein zaten te kijken. We zouden het zo weer doen - mits we er een paar
dagen de tijd voor zouden hebben.
Oh ja, geld-terug-bij-vertraging is bij de SNCF een stuk gemakkelijker aan te vragen dan bij de DB. Bij thuiskomst stond er al een e-mail op ons te wachten met uitgebreide excuses in bloemrijk Frans en een link naar de website.
Lees hier deel een: Zuid Duitsland
Deel drie: Zuid-West SpanjeOh ja, geld-terug-bij-vertraging is bij de SNCF een stuk gemakkelijker aan te vragen dan bij de DB. Bij thuiskomst stond er al een e-mail op ons te wachten met uitgebreide excuses in bloemrijk Frans en een link naar de website.
Lees hier deel een: Zuid Duitsland
Ruik ik een reisgids voor treinreizend Nederland in wording?
BeantwoordenVerwijderenDe hierboven genoemde boekingsite Loco2 is inmiddels overgegaan naar www.raileurope.com - nog steeds onderdeel van SNCF.
BeantwoordenVerwijderenMeer over raileurope op www.seat61.com/websites/who-are-raileurope.htm