Sinds de
tweede helft van de 19de eeuw verbindt een uitgebreid spoorweg netwerk alle
uithoeken van India. Indian Rail beheert nu 120.000 km rails.
Sinds het
begin van de 21ste eeuw heeft China Railways Corporation het grootste
hogesnelheids netwerk ter wereld aangelegd.
Sinds eind
20ste eeuw Europa een steeds hechtere eenheid wordt, is letterlijk en
figuurlijk "verbinden" m.b.v. een spoorweg-infrastructuur
achtergebleven. De spoorwegen zijn een lappendeken van kleine nationale
maatschappijtjes.
Deze zomer wilden
we naar Zuid Duitsland en naar Zuid Spanje. Het heeft tegelijk iets ouderwets
nostalgisch en iets modern ecologisch: laat auto en vliegtuig staan voor reizen
door Europa. Ja, het vraagt wat meer voorbereiden en puzzelen, maar dan blijkt
het bereik van de trein toch heel behoorlijk te zijn.
Het boeken van internationale
treinreizen is lastig: ieder land, iedere spoorwegmaatschappij heeft
eigen websites, eigen boekingsregels en -gewoontes, eigen accounts, eigen
termen, eigen vooruitboek-termijnen, eigen betaalmiddelen. Zo hadden we op een
gegeven moment een terugreis geboekt vóórdat we de heenreis konden boeken.
Vroegboeken is essentieel om het nog een beetje betaalbaar te houden – en dan
nog is het duurder dan vliegen. De Franse en Duitse spoorwegen zijn wel de
aangewezen partij om reizen via het respectievelijke land te boeken.
 |
| ICE van Deutsche Bahn |
Deel een: Zuid Duitsland
Toen een week
voor vertrek een gereserveerde trein naar München werd opgeheven, kregen we wel
een e-mailtje dát dat gebeurd was, maar was ons volkomen onduidelijk hoe het op
te lossen. Bij de online herboek-functie stond een grote waarschuwing dat je er
zelf verantwoordelijk voor was dat je geen duurder alternatief koos. Maar hoe
dat te beoordelen was een raadsel. Deutsche Bahn had geen telefoonnummer in
Nederland. Dan maar naar Duitsland gebeld. Na lang wachten kregen we iemand aan
de lijn die niet zo van begrip was. Ze begreep het probleem niet en ze begreep
mijn Duits niet. De Engelstalige en Nederlandstalige helplijnen (in België)
werden niet opgenomen…
We hadden niet
vroeg genoeg geboekt, zodoende was de beste route naar München - qua prijs,
reisduur en aantal overstaps - met een omweg via Hannover. Het eerste traject
was met de internationale trein naar Berlijn. In Nederland een boemeltje, maar
wel met een heuse internationale sfeer. Het hele Nederlandse traject was het
een gekrioel van mensen die op gereserveerde stoelen zaten, moesten verhuizen,
met enorme tassen door het gangpad sjouwden, en weer terug. Met al het gebabbel
aan alle kanten was het maar onrustig. Een speeltuin voor backpackers, verrijkt
met Amerikaanse gezinnen. En wat "lokale" reizigers, zoals de twee
Duitse jongens die naar Wolfburg gingen om hun nieuwe Volkswagen bij de fabriek
op te halen.
 |
| In de verte: Munchen Hbf |
De terugreis uit München
was met de snelst mogelijke verbinding, via Frankfurt: 7½ uur. Tussen Frankfurt en Keulen tikten we
even 300 km/u aan. Ook op dit traject was de grensoverschrijdende
trein erg vol en onrustig met mensen die geen plaats konden vinden - mensen
zaten in de halletjes, koffers stonden in de gangpaden. Het stuk tussen Emmerich en Arnhem
reden we maar langzaam. In Arnhem werd de trein zonder vooraankondiging opgeheven. Er waren verschillende stremmingen
tussen Utrecht en Amsterdam. Hoe je daar tussendoor moest laveren, moest je
verder zelf maar uitzoeken...
 |
| Cockpit seating |
Al met al was het een geslaagd experiment.