vrijdag 17 maart 2017

Brood blog 5: Een nieuwe broodrooster… hoe moeilijk kan het zijn?

Gastblog


Wij bakken altijd ons eigen brood (zie dit recept), en dat is verschrikkelijk lekker, dus meestal snel op. Maar als er na twee dagen nog wat over is, merk je ook dat zelfgebakken brood zonder al die broodverbeteraars en andere toevoegingen snel oud wordt. Maar geroosterd smaakt het dan nog prima. Dus een broodrooster in huis is fijn. 

Toen de ruim twintig jaar oude het begaf, togen wij naar onze favoriete electronica- en witgoedzaak voor een nieuwe. Een kort vooronderzoek op internet had al uitgewezen wat we wilden: een Russell Hobbs in dezelfde kleur rood als ons koffiezetapparaat. Hij had een ‘lift’ voor kleine boterhammen, en een opzetrekje voor bolletjes. Dat was al meer dan ik ooit van een broodrooster had verwacht. En verder kan je je aan een broodrooster geen buil vallen. Toch?

Thuisgekomen met onze nieuwe aanwinst bleek al gauw het eerste grote nadeel van dit apparaat: een ultrakort snoer. Te kort voor de plek op het aanrecht die we in gedachten hadden. Niet handig, maar ok, met een verlengsnoer los je dat wel op. 

Maar vervolgens bleek dat je je aan een broodrooster dan misschien geen buil kan vallen, met wel flink je vingers branden. Bij het voor het eerste gebruik op de hoogste stand inschakelen, werd de buitenkant van onze mooie rode toaster gloeiend (maar dan ook echt gloeiend) heet. Als je goed keek, zag je dat er een soort gevarendriehoekje op de zijkant was aangebracht, om je hiervoor te waarschuwen. Het was dus geen fabricagefout, het hoort gewoon zo. Omdat we geen zin hadden in brandwonden, hebben we hem teruggebracht (gelukkig kan dat zonder problemen bij onze favoriete winkel ðŸ˜Š).

Uit hernieuwd onderzoek op internet bleek er een term te bestaan voor broodroosters die niet heet worden: die hebben een zogenaamde “koele wand”.  Weer wat geleerd.

Koele wand, snoerlengte van meer dan een halve meter, RVS buitenkant, zo’n handige lift. Oh, en voor ons zelfgebakken (en dus handgesneden) brood is het ook handig als de openingen groot genoeg zijn voor extra dikke boterhammen. Zo werd het toch nog een lang lijstje met wensen. 

Een exemplaar van Philips vervulde al deze wensen en ziet er ook nog mooi uit, ook al is-ie dan niet rood. Superhandig is ook dat het opzetrekje geen los onderdeel is dat je weer ergens moet opbergen, maar een integraal onderdeel is van het apparaat.

De eerste geroosterde boterhammen zagen er mooi uit, en smaakten prima.


Waar moet je op letten:

  • koele wand (tenzij je het niet erg vindt om je vingers te branden)
  • snoerlengte (50 cm is echt heel kort)
  • broodlift voor kleine boterhammen
  • als je zelf brood bakt, of ongesneden brood koopt: extra brede openingen voor dikke boterhammen

Meer brood-blogs:

Lees hier de andere brood-blogs.


Geen opmerkingen: